همیشه کار در هنر بسیار جذابیت دارد به طوری که همیشه دنبال خلق و ساختن است. در موسیقی هم خیلی از افراد یا به خاطر صدا یا نواختن یا ساختن ساز ها  بسیار مورد توجه قرار گرفته اند و به خاطر خلاقیت شان مورد توجه قرار گرفته اند و باعث دیده شدن در جامعه و فرهنگ شده اند و اسمشان در تاریخ و موسیقی آن کشور ماندگار شده است.

در اینجا به تعدادی از سازهای عجیب و غریب می پردازیم. به نظر شما در ساخت کدام ساز خلاقیت و تفکر بیشتری بکار رفته است؟

ارگ بزرگ استالاک پایپ (The Great Stalacpipe Organ)

این ارگ که در یک غار زیرزمینی در ویرجینیا واقع شده، در سال 1956 توسط لِلاند اسپرینکل ابداع شد. این ساز با ضربه زدن به استالاکتیت های قدیمی توسط چکش لاستیکی کار می کند. همه اینها به یک کنسول متصل می شوند که شبیه یک ارگ سنتی است. یکی از اتفاقاتی که در مورد ابداع این ساز می گویند اینست که اسپرینکل این ایده را زمانی به دست آورد که پسرش سرش را به یکی از استالاکتیت ها زد و صدایی مانند همهمه در غار ایجاد کرد.

یخ های آهنگین (Musical ice)

ترج آیسانگست یک درامر و آهنگساز نروژی است. وی با استفاده از یخ های دریاچه های یخ زده، سازهای موسیقی ابداع می کند. ترومپت یخی او صدایی مانند شیپور جنگ را دارد.

لزوماً اینطور نیست که هر قطعه یخ برای این منظور کارایی داشته باشد و  فقط یخ هایی با ساختار میکروسکوپی مناسب، صدایی زیبا ایجاد می کند.

اتاقک بادی  صوتی آئولوس (Aeolus Acoustic Wind Pavilion)

این ساز، یک ساز 10 تنی است که توسط لوک جرام خلق شده است. سیم های بلند از تیرها تا یک قوس فلزی بزرگ کشیده می شوند. هر سیم در باد ارتعاش ایجاد می کند. سپس صدا توسط لوله ها تقویت می شود. در نتیجه صدایی وهم آور و تپنده ایجاد می کند و حجم باد است که تعیین می کند حجم صدای ساز چقدر باشد.

درخت آواز خوان زنگ دار (The Singing Ringing Tree)

 این مجسمه به ارتفاع 3 متر در ارتفاعات بالای برنلی و بر روی مورهای پنین قرار دارد. این ساز از بادهای غالب غربی که در انتهای لوله ها می وزد استفاده می کند تا صداهایی نامتعارف و دلخراش را در کنار منظره  Crown Point  ایجاد کند. این سازه در سال 2006 توسط معماران مایک تونکین و آنا لیو طراحی شده است.

ارگ دریایی (Sea Organ)

این پروژه جسورانه و بلند پروازانه سعی داشت با استفاده از ساحل بازسازی شده در زادار- کرواسی به عنوان یک ارگ فوق العاده، خود دریا را به یک نوازنده تبدیل کند. لوله های زیر تفرجگاه هنگام برخورد امواج دریا با آنها، واکنش نشان می دهند و صداهایی هماهنگ ایجاد می کنند که موجب استقبال گردشگران از آنجا شده است.

ویولن سل شیپوری (Cello Horn)

نامی که خودش، ساز را معرفی میکند. این سازِ ترکیبی، صفحاتی از مجله Popular Science Monthly  را در سال 1936 به خود اختصاص داد. صدایی که با خم شدن سیم ها ایجاد می شد به جای یک بدنه چوبی سنتی، از یک شیپور برنجی خارج می شد و گویی صدایی در بین تار و برنج تولید می کرد.

فلوت هایپر باس (Hyperbass Flute)

این ساز بزرگترین عضو خانواده فلوت است که بیش از 15 متر لوله دارد. این یک ساز نسبتاً جدید است و طبق گزارشات اولیه، صدای آن از آنجا که کمی مانند غرش است، در حال بررسی و اصلاح است.

پهپاد هورنوکوپی (Hornucopian dronepipe)

این یک ابزار چاپ سه بعدی است که توسط استودیو MONAD ، اریک گلمبرگ و ورونیکا زاکربرگ همراه با اسکات اف هال (نوازنده) طراحی شده است.

Octobass

این سازه در سال 1850 توسط طرفدار سازهای زهی عظیم  Jean-Baptiste Vuillaume ساخته شد. این یک کنترباس با صدای بلند است که 3.48 متر ارتفاع دارد. در این دستگاه،  نواختن با دست بسیار سخت است و پدالهای پایی روی آن تعبیه شده تا این کار را ممکن سازد. و شباهتی به سازهای خانواده ی ویولن دارد

Sharpsichord

هنری داگ یکی از جالب ترین عناوین شغلی تاریخ را دارد - مجسمه ساز صدا. داگ در نقش شگفت انگیز خود به عنوان مجسمه ساز صدا ، ساز مشابهی با صدای عجیب به نام Sharpsichord را ابداع کرد. این در واقع یک چنگ سنجاق دار بزرگ است که شامل 11 سیلندر است و سنجاق ها هنگام چرخش به سیم های داخلی برخورد می کنند و تولید نوا می کنند.

سخن پایانی:

هر چیزی در این دنیا وظیفه و هدفی دارد. آیا تا به حال به این فکر کرده اید که وظیفه موسیقی چیست؟

فکر می کنید کدام ساز کاربردی تر است؟ و از این میان کدام ساز بهتر به آن چیزی که شما از ساز انتظار دارید، می پردازد؟

در دنیای موسیقی پیانو و پیانیست‌ها همواره جایگاهی خاص داشتند و نقشی مهم را در تاریخ موسیقی دنیا ایفا کردند. افرادی مانند موتزارت، بتهوون و شوپن که برای همه‌ی ما نام‌هایی آشنا هستند. اما کمی پس از این نوابغ بی بدیل نیز، نوازندگی پدید آمدند که  نوع خودشان بی نظیر بپدند. در این مقاله قصد داریم تا به معرفی ۱۰ نوازنده ی برتر پیانو به انتخاب بسیاری از منتقدان موسیقی بپردازیم. 

10- مایرا هس (1965-1890)

مایرا هس در دوران جنگ جهانی دوم، پیشگام  درکنسرت‌های روزانه‌ی هنگام ناهار بود. این پیانیست بریتانیایی در ایالات متحده هم محبوبیت زیادی داشت. 

علیرغم ظاهر جدی و سخت گیرانه‌اش (همیشه در کنسرت‌هایش سیاه می‌پوشید ) ذکاوت بالایی داشت که در مصاحبه‌هایش مشهود است. آثار ضبط شده‌ی مایرا نشان‌ دهنده‌ی تفکری عمیق، شفاف و جدیت او در موسیقی است. 

9- گلن گولد(1982-1932)

تعداد کمی پیانیست به مانند گلن گولد کانادایی وجود دارد. هوش و تخیلی عجیب و غریب او را به مسیرهایی غیر معمول سوق دادند. پس از شروع چشمگیرش در اجرا،  از سکوی اجرا به طور کامل فاصله گرفت و خود را وقف ضبط صدا کرد. گرچه بسیار از هنرمندان آدرنالین اجرای زنده را با هیچ چیز در این دنیا عوض نمی‌کنند، اما گولد استودیوی ضبط را بهترین مکان برای عرضه‌ی تفکر کمال گرایانه‌اش از موسیقی می‌دانست. 

شخصیت جذاب او که به خاطر هیپوکندری، صندلی کوتاه پشت پیانو و تفکر التقاطی‌اش مشهور است، مورد توجه بسیاری از فیلم سازان قرار گرفته است.

8- امیل گیللز(1916-1985)

گیللز صدایی خاص و ارکسترایی داشت که در نوع خودش بسیار کم نظیر بود. شهرتش را زمانی به دست آورد که در مسابقات بین المللی ملکه الیزابت در 1983 برنده شد. اما جنگ برنامه‌های شغلی او را متوقف کرد. در 1944 اولین نمایش جهانی سونات شماره 8 پروکوفیف را در مسکو برگزار کرد. او اولین هنرمندی بود که مجاز به سفر در غرب بود. گرچه این هنرمند به خاطر نوازندگی آثار برامس و بتهوون معروف شد اما آثار خودش نیز بسیار ارزشمند و ماندگار هستند. 

7- دینو لیپاتی(1950-1917)

دنیا خیلی زود یکی از محبوب‌ترین پیانیست‌های کلاسیک را از ما گرفت. دینو لیپاتی جوان تنها ۳۳ سال داشت که از دنیا رفت، اما در همان مدت کوتاه، آثاری سرشار از عشقی عمیق را برجای نهاد که زیبایی خالص و ساده‌ای را در خود دارند.

او در بخارست و در خانواده‌ای اهل موسیقی متولد شد. جرج انسکوی بزرگ پدرخوانده‌اش بود و در کنار کورتوت تحصیل می‌کرد. کار او در نوازندگی بسیار پر فراز و نشیب بود. ابتدا جنگ جهانی و بعد از آن بیماری سختی که در نهایت باعث مرگش شد، به او اجازه‌ی تنها 15 سال نوازندگی را دادند.

6- سویاتوسلاو ریختر(1997-1915)

آثار ریختر را می‌توان اینگونه توصیف کرد: ادراکی با شکوه در مقیاسی حماسی با تمرکز بر وفاداری به غریزه‌ی آهنگسازی!

او چیزی را که قبلا وجود نداشته به کارش اضافه نمی‌کد، بلکه آثارش تنها انعکاس نبوغ او هستند. ریختر هیچگاه شوروی را ترک نکرد اما تورهای متعددی در غرب برگزار کرد و میراثی عظیم  از آثارش را برای ما برجای گذاشت.

5- آلفرد کورتوت(1962-1877)

کورتوت یکی از بزرگان نوازندگی پیانو، زاده‌ی سوئیس است. این هنرمند بزرگ به خاطر سه گانه‌ی فوق العاده‌اش با ژاک تیبو(ویولون) و پابلو کاسالز(ویولون سل) معروف است. آثار او دارای سبکی شیوا و روان اند که آنها را افسانه‌ای کرده است. 

4- آرتور شنابل(1951-1882)

شنابل در لهستان امروزی متولد و در وین بزرگ شد. او شاگرد استاد بزرگ پیانو لشکتیسکی بود و بعدها به تکنوازی حرفه‌ای تبدیل شد.

در برلین از سال 1925 استاد پیانو بود و در 1933 مجبور به فرار از رژیم نازی شد و به ایالات متحده رفت. نوازندگی شنابل ایده آلی است از عقل،  احساس، دقت و استعداد. این هنرمند اولین پیانیستی بود که سیکل کامل 32 سونات پیانوی بتهوون را ضبط کرد. 

شنابل به خاطر نوازندگی بی مثالش در آثار کلاسیک شهرت دارد.  

3- آرتور روبنشتاین(1982-1887)

ذوق و شوق روبنشتاین برای زندگی کردن و جذابیت فوق العاده‌ای که در شخصیتش یافت می‌شد، در موسیقی بی نظیرش نیز نفوذ کرده و او را پیانیستی بی بدیل ساخته است.

روبشتاین در لهستان متولد شد و از همان کودکی استعدادش را نشان داد، به طوری که بسیار مورد تحسین یواخیم، ویولونیست معروف قرار گرفت. او در طول جنگ جهانی به امریکا رفت و در 1932 با گذراندن دوره‌ی تمرینی فشرده‌ای، تکنیک خود را ابداع کرد. 

روبنشتاین آثار بتهوون را بی‌نظیر می نواخت. آثار ضبط شده از این هنرمند، حاکی از نشاطی مثال زدنی و رویکردی استثنایی در موسیقی می‌باشند. 

2-ولادیمیر هوروویتس(1989-1903)

تنها یک هوروویتس وجود داشت! هنرمندی که در آثارش طیفی از انواع احساسات و زیبایی‌های موسیقی دیده می‌شود. طبعی بی‌نظیر که مانندش را دنیا کمتر به خود دید است. 

هوروویتس زاده‌ی کیف بود و در 1925 شوروی را ترک کرده و به برلین رفت تا تحصیل کند، اما هیچگاه به وطن باز نگشت و به آمریکا کوچ کرد. 

هوروویتس با بحران‌های شخصیتی فراوانی دست و پنجه نرم می‌کرد و همین مشکلات او را به سمت اعتیاد به داروهای ضد افسردگی سوق دادند.

کمتر کسی را می‌توان یافت که اهل موسیقی باشد و با آثار این پیانیست بزرگ تحت تاثیر قرار نگیرد.

1- سرگئی راخمانینوف(1943-1873)

راخمانینوف توسط بسیاری از منتقدان به عنوان بزرگترین پیانیستی که دنیا به خود دیده است شناخته می‌شود. در روسیه او را جانشین بلامنازع چایکوفسکی می‌دانند. 

راخمانینوف پس از انقلاب 1917 ابتدا به سوئیس و سپس به ایالات متحده رفت. راخمانینوف در آن زمان پیانیستی دوره گرد بود، اما در همان دوران هم ظرفیت زیادی در کار این پیانیست با استعداد دیده می‌شد. 

رکوردهای ضبط شده‌ی این هنرمند نمونه‌های کم نظیری‌اند از لحنی نفیس و چشمه‌هایی عمیق از احساس. 

از آثار مشهور این هنرمند بزرگ روس می توان به سمفونی شماره ۲ و۳ و همچنین راپسودی بر اساس تمی از پاگانینی اشاره کرد.  

 ژانرهای موسیقی خیلی زیادی تو دنیا وجود دارن، هرکدوم از این ژانرها هم هنرمندای خیلی معروف و محبوبی رو به دنیای موسیقی معرفی کردن. لیست ژانرهای موسیقی می‌تونه خیلی طولانی و مفصل‌تر از اینی باشه که ما تو این مقاله داریم، اما ما از خیلیاشون صرف نظر کردیم و فقط محبوب ترین‌ و معروف‌ترین‌هاشون رو بهتون معرفی کردیم. 

1. پاپ

همونطور که از اسمش هم پیداست، قطعا پاپ محبوب‌ترین و معروف‌ترین ژانر در مارکت موسیقی‌ست، اما تعریف دقیقی نمیشه از پاپ ارا‌ئه داد، چرا که در طول تاریخ تغییرات و پیشرفت‌های بسیاری داشته. اما به طور کلی میتونیم بگیم هر ژانری در موسیقی که محبوبیت و فراگیری گسترده‌ای داشته باشه، در دسته بندی  پاپ قرار می‌گیره. به طور مثال موسیقی گروه معروف "بیتلز" از نقطه نظر ژانر، پاپ بوده. هر چند که عمدتا آهنگهای سافت راک تولید می‌کردن.

در طول دهه هشتاد، موسیقی پاپ به سمت استفاده از ابزارهای الکترونیکی رفت، اما امروزه این سبک موسیقی بیشتر از دنیای هیپ هاپ تاثیر می‌گیره، هر چند هنوز هم عناصر الکترونیکی در پاپ تاثیر گذار هستن.

2. رپ و هیپ-هاپ

این دو ژانر در دهه‌ی هشتاد میلادی شکل گرفتن، هرچند که ریشه‌هاشون قدیمی‌تره و به سبک بلوز و گاسپل برمیگرده. استفاده از سبک گفتاری و صداهای الکترونیکی، این سبک موسیقی رو از فاکتورهایی مثل صدای خوب و یا توانایی نواختن یک ساز، بی نیاز کرده.

خیلی از زیر مجموعه‌های هیپ-هاپ مثل رپ و ترپ، جایگاه خوبی رو در دنیای موسیقی پیدا کردن و تاثیر گسترده‌ای رو روی ژانرهای دیگه داشتن.محبوبیت این سبک موسیقی هر روز داره بیشتر میشه، البته با تشکر از اینترنت و شبکه‌های اجتماعی.

3. راک

این ژانر خیلی گسترده‌ست و میشه درباره‌اش کلی حرف زد، اما در این مقاله ما فقط یه نگاه کلی به این سبک ارزشمند در موسیقی داریم.موسیقی راک مستقیما از بلوز سرچشمه گرفت و در طول دهه‌ی پنجاه میلادی خیلی پیشرفت کرد، اول در ایالات متحده و بعد هم در بریتانیا. راک از لندن به سراسر اروپا رفت و در دهه‌ی شصت میلادی به موسیقی جریانات اید‌ئولوژیک تبدیل شد.موسیقی خشن راک اند رول، کم کم به سبک‌های پیچیده دیگه‌ای مثل راک پراگرسیو تبدیل شد. بعدها اما با پدید اومدن سبک‌هایی مثل پانک، دوباره رویکرد خشن و ساده‌ی خودش رو پس گرفت.

در سالهای اخیر و با وجود گستردگی سبک‌های جدید و رشد ابزارهای الکترونیکی در صنعت موسیقی، متاسفانه راک محبوبیت سابق خودش رو از دست داده.

4. الکترونیک

رشد تکنولوژی و کامپیوتر به موزیسین‌ها این امکان رو داده تا به روش‌های تازه‌ای آهنگسازی کنن. موسیقی الکترونیک عمدتا در دهه‌ی هشتاد و نود میلادی به شهرت رسید، اما قبل از اون هم، زمانیکه ارکستراها در سالن‌های رقص فعالیت می‌کردند، موسیقی محبوبی بود.

5. لاتین

هرچند که تا دهه‌ی هفتاد موسیقی لاتین به عنوان یک ژانر مستقل شناخته نمیشد، اما هر روز محبوب تر شد و به خصوص در چهل سال اخیر تونست به خوبی جایگاه خودش رو پیدا کنه.

قلمرو موسیقی لاتین بسیار گسترده است ، زیرا از رگاتون (Reggaeton) مدرن گرفته تا سامبای سنتی یا سبک های رقص کلاسیک دیگر گسترش می یابد.

6. راک آلترناتیو و ایندی

سبک ایندی در طول سه دهه‌ی اخیر رشد قابل توجهی داشته. بیشتر گروه‌ها و خواننده‌هایی برچسب ایندی می‌خورن که سبک متفاوت و رویکرد جدیدی رو ارائه میدن. ریشه‌ی لغوی ایندی هم به کلمه‌ی "independent" که به معنی مستقل است، برمیگرده.

هرچند که این دو سبک موسیقی هیچوقت در صدر جدول محبوب‌ترین‌ها نبودن، اما بین افرادی که به دنبال موسیقی خوب و اصیل میگردن، راک آلترناتیو و ایندی،خیلی پرطرفدارن.بسیاری از زیر مجموعه های راک، مثل "گرانج" هم در این دسته بندی قرار میگیرن.

7. کلاسیک

شکی نیست که موسیقی کلاسیک، جزئی جدایی ناپذیر از فرهنگ ماست. هرچند که ارکسترها دیگه خیلی پرطرفدار نیستن، اما خیلی از مردم در سراسر دنیا  در هر سن و سالی، به اپراها، کنسرتوها و سمفونی‌ها گوش میدن و دوسشون دارن.

8. کِی-پاپ

این سبک موسیقی ابتدا فقط در کره‌ی جنوبی رایج بود اما الان در همه‌ی دنیا طرفدار پیدا کرده. کی-پاپ، زیر مجموعه‌ی موسیقی پاپ هست و به زبان کره‌‌ای خونده میشه.

ستاره‌های کی‌-پاپ جز پرطرفدارترین افراد در شبکه‌های اجتماعی و دنیای مجازی هستن.

9. کانتری

این سبک که بیشتر بین آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها مورد توجهه، در طول زمان پیشرفت کرده و عناصری از سبک‌های دیگه رو هم پذیرفته، اما هویت خودش رو همچنان حفظ کرده و گیتار آکوستیک، بانجو و صداهای زیبا، همچنان بخش اصلی و بزرگی از سبک کانتری رو تشکیل میدن.

10. متال

این سبک در اصل زیر مجموعه‌ی راک محسوب میشه، اما به خاطر محبوبیتی که بعدها بدست آورد، خودش رو از راک جدا کرد و به سبکی مستقل تبدیل شد.

با گیتارهای تغییر شکل یافته، درام زدن‌های سریع، تصاویر ترسناک و اشعار وحشتناک، این ژانر ایده‌‌آل کسانیست که قصد دارن علیه ساختارگرایی قیام کنن و به موسیقی متفاوتی گوش بدن.

این مقاله معرفی کوتاهی از ژانرهای موسیقی داشت و تنها از محبوب‌ترین‌ها نام برد. اما ژانرها و سلیقه‌ها دائما در حال تغییر و پیشرفت هستند، بنابراین ارائه یک لیست نهایی تقریبا غیر ممکنه.

تاریخچه پیانو

قبل از پیانو هم نیز سازهای زهی بسیاری وجود داشتند و همین‌ها بودند که  منجر به توسعه‌ی ساز‌هایی شدند که ما امروزه می‌شناسیم. تلاش آدمها برای ساخت سازهایی که با ارتعاش روی سیم‌هایشان تولید صدا کند، به ماقبل تاریخ بازمی‌گردد. در دوران باستان برای نواختن، سیم‌ها را بر روی کمان، جعبه و یا کدو نصب می‌کردند تا به صدای تولید شده قدرت ببخشند!

اما داستان پیانویی که ما امروزه می‌شناسیمش در سال 1907 در پادوای ایتالیا آغاز شد، در مغازه‌ی هارپسیکورد که متعلق به بارتولومئو کریستوفوری دی فرانچسکو(1731-1655) بود. هارپسیکورد، که می‌توان آن را پیانوی اولیه نیز خواند، نسخه‌ای بسیار محدود از لحاظ قابلیت تنظیم شدن  در هنگام نواختن بود.

اولین رونمایی‌ها از پیانو‌ی ساخته شده توسط کریستوفوردی در 1709، با نام پیانو فورته یا فورته پیانو و در نهایت تنها با نام پیانو شناخته‌ شد. نسخه‌ی اولیه‌ی پیانو‌ی کریستو فوردی در حال حاضر در موزه‌ی هنر متروپولیتانو در نیویورک نگهداری می‌شود.

بسیاری پیانو را مادر ساز‌ها می‌دانند، چرا که قادر به تولید محدوده‌ای گسترده از اصوات است. به طور معمول پیانو هفت اکتاو دارد و فرکانس‌هایی درمحدوده‌ی 20 تا 5000 هرتز را تولید می‌کند.

در این مقاله نگاهی داریم به ساختار و خاستگاه این ساز. 

ساختار پیانو

کلیدها:

پیانو 88 کلید سیاه و سفید دارد که 52تای آن سفید و در گام C می‌باشند. 36 کلید سیاه کوچک نیز بالای کلید‌های سفید جای گرفته‌اند.

چکش‌ها :

چکش‌ها به واسطه‌ی مجموعه‌ای از اهرم‌های ظریف به کلید‌ها متصل‌ هستند. مجموعه‌ی اهرم‌ها و چکش‌ها را "عملگر" می‌گویند. این مجموعه، وظیفه شتاب دادن برخورد چکش‌ها  به سیم‌ها را دارد.

انواع پیانو

 پیانو‌های دیواری

پیانو دیواری را در اروپا  پیانینو می‌گویند. همچنین پیانو آپرایت نیز نام دیگر این ساز است. پیانینو نسبت به گرند پیانو کم حجم‌تر و ارزان‌تر است. سیم‌ها در آن عمودی قرار‌گرفته و چکش‌ها از جلو به سیم‌ها ضربه وارد می‌کنند.

 پیانو رویال

گرند پیانو یا رویال پیانو، نوعی از پیانو است که در آن سیم‌ها به صورت افقی قرار‌گرفته‌اند و چکش‌ها از زیر به سیم‌ها ضربه وارد می‌کنند. از این نوع پیانو بیشتر در کنسرت‌ها و ارکسترهای بزرگ استفاده می‌شود.

پیانو اسپینت

کوتاه‌ترین و ارزان‌ترین نوع پیانو‌های دیواری، پیانو‌های اسپینت هستند. ارتفاع این پیانو از 90 تا 100 سانتی‌متر است. جعبه صدا در این پیانو کوچک بوده و سیستم انتقال نیرو در آن به ساده‌ترین شکل ممکن ساخته شده است.

پیانو کنسول

این پیانو ارتفاعی درحدود 100 تا 110 سانتی‌متر دارد. بدنه این ساز بسیار محکم و بادوام است و برای تمرین و آموزش به‌ کار می‌رود.

پیانو دیجیتال

برخلاف پیانو‌های مکانیکی یا آکوستیک که از سیستم چکش و سیم بهره‌ می‌برند، این نوع پیانوها از تکنولوژی‌های دیجیتال برای تولید اصوات استفاده می‌کنند. صدای این پیانو با الگوبرداری از صدای پیانو آکوستیک ساخته شده‌ است.

زبان کره‌ای،به زبانی پرطرفدار و محبوب در دنیا علی‌الخصوص بین جوون‌ها و نوجوون‌ها تبدیل شده. مخصوصا کره‌ی جنوبی تونسته با رشدی قابل تحسین فرصت‌های شغلی بسیاری رو فراهم کنه و بسیاری از افراد به همین دلیل به این کشور میرن و طبیعتا نیاز دارن که زبونشون رو یاد بگیرن. از دلایل دیگه‌ی این محبوبیت میشه به فیلم های جذاب و سریال های پرکشش و همینطور موسیقی کی-پاپ اشاره کرد که خیلی هارو به سمت یادگیری زبان کره‌ای کشوندن. در این مقاله چند تا از حقایق جالب درباره‌ی این زبان رو بهتون میگیم تا شاید شما هم ترغیب بشید و برید کره‌ای یاد بگیرید!

• کره‌ای، زبانی منحصر بفرد

هرچند بعضی از زبان شناس‌ها معتقدن که کره‌ ای تو دسته‌ی زبان‌های "آلتائیک" قرار میگیره و یجورایی ریشه در زبان ترکی داره، ولی واقعیت اینه که اصلا اینطوری نیست و کره‌ای یک زبان کاملا منحصر بفرده و به هیچ گروه زبانی‌ای تو دنیا تعلق نداره.

• تاثیر چینی بر کلمات کره‌ای

همونطور که گفتیم، کره‌ای به عنوان زبانی منحصر بفرد شناخته میشه، اما به خاطر سابقه‌ی تاریخی ای که در روابط کره‌ای ها و چینی‌ها وجود داره، بیش از ۶۰٪ از کلمات کره‌ای ریشه چینی دارن، البته گرامر زبان کره‌ای کاملا مستقل از زبان چینیه. از ۴۰٪ باقی مونده هم، ۳۵٪ از کلمات اصالت کره‌ای دارن و ۵٪ شون هم از زبان‌های مختلف دیگه گرفته شدن.

• فعل همیشه آخر جمله میاد

در زبان کره‌ای هم مثل زبان فارسی خودمون، همیشه فعل رو آخر جمله قرار میدیم. تو زبانی مثل انگلیسی اول فاعل میاد، بعد فعل و در آخر مفعول قرار میگیره ولی کره‌ای اینجوریه که اول فاعل میاد، بعد مفعول میاد و در آخر فعل.

• سیتسم‌های متفاوت برای شمارش 

در زبان کره ای دو دسته اعداد داریم ۱_ اعداد چینی کره ای۲_ اعداد بومی کره ای که کاربرد هر کدوم متفاوته

اعداد کره ای چینی برای شمردن پول،تاریخ،دقیقه و شماره تلفن و اعداد بیشتر از ۱۰۰  استفاده می شود

اعداد بومی یا اصیل کره ای برای گفتن ساعت و واحد شمارش استفاده می شود

• گویش‌ها کره‌‌ی‌شمالی و جنوبی با هم فرق میکنن

مدت زیادی میشه که دو کشور شمالی و جنوبی از هم جدا شدن و روابط‌شون هم تیره و تاره! و به تبع این جدایی لغات، تلفظ‌ها و گرامر متفاوتی در این دو کشور رواج پیدا کردن!

• هفت روش مختلف برای بیان احترام

مثل ژاپنی، کره‌ای هم سیستم پیچیده‌ای برای "گرامیداشت" افراد داره و بسته به فردی که بهش اشاره میشه، از کلمات و افعال متفاوتی استفاده میکنن تا دقیقا میزان احترامی که برای اون شخص قائلن رو بیان کنن.

• سئول به معنی پایتخت

سئول پایتخت کره‌ی جنوبی با بیش از ۱۰ میلیون نفر جمعیته. در زبان کره‌ای سئول دقیقا  معنی  پایتخت رو میده! خلاصه که در انتخاب اسم واسه پایتختشون خیلی دقیق و صریح عمل کردن!

• کره‌ای تا قرن ۱۵ام الفبا نداشت!

زبان کره‌ای قدمتی ۱۰۰۰ ساله داره اما، الفبای این زبان تا قرن ۱۵ میلادی شکل نگرفته بود و قبل از اون کره‌ای ها از کاراکترای چینی برای نوشتن استفاده میکردن.

• داستان "چاقوی سوئیسی" در کره‌ای چیه؟

تو سریال آمریکایی "مک گایور" یه مامور مخفی هست که همیشه یه چاقوی سوئیسی همراهشه، این قضیه تو کره‌‌ی جنوبی حسابی ریشه دار شد، به طوریکه به چاقوی سوئیسی تو این زبان میگن "maekgaibeo-kal" !هرچند که  kal یک کلمه‌ی اصیل در زبان کره‌ایه، ولی "مک گایبو" دقیقا اسم شخصیت اصلیه سریاله!

ویولون 

 روایت‌های زیادی از اختراع این ساز وجود دارد، برخی معتقدند که ویولون، نمونه‌ی کامل شده‌ی ساز "رباب" است و برخی دیگر براین باورند که ویولون از کشورهای عربی به اروپا برده شده است. این ساز ایتالیایی کوچکترین عضو خانواده‌ی سازهای زهی-آرشه‌ای است که تاریخچه‌‌اش به قرن نهم میلادی بازمیگردد. از اولین سازندگان این سازرا "گاسپارو برتولوتی" می‌دانند که بعضی براین باورند مخترع ویولون نیز بوده است. از اولین نمونه‌ی ویولون که برتولوتی ساخته، سه سده میگذرد اما کسی نتوانسته در ساختار ویولونی که او ساخته تغییری ایجاد کند و یا حتی از رموز کاری او سر در بیاورد. در این مقاله نگاهی داشتیم به ساختار و خاستگاه این ساز. 

ساختار ویولون 

ویولون 58 قطعه مختلف دارد و وزن آن حدود 400 گرم می‌باشد. 

آرشه:

ترکه‌ای چوبی که رشته‌های موی اسب و طول آن کشیده و در دو سرش ثابت شده است. 

جعبه طنینی:

جعبه طنینی یا رزونانس از سه بخش صفحه رویی، صفحه زیرین و زوارهای دور تشکیل شده است. 

دسته یا گردن:

از چوب آبنوس ساخته شده و محل قرار گرفتن انگشت‌های نوازنده است. انتهای دسته به جعبه کوچکی که جعبه کوک نام دارد ختم شده که سیم‌‌‌ها درونش و به دور گوشی‌های کوک پیچیده می‌شوند. 

خرک: 

پلی‌ست میان سیم‌ها و جعبه طنینی. نقش خرک تقسیم راه سیم‌ها و نگه‌ داشتن‌شان در ارتفاعی خاص برای عبور از روی جعبه طنینی و انتقال ارتعاش آن‌ها به درون جعبه را بر عهده دارد.

گریف:

جنس گریف از آبنوس بوده و در طول دسته قرار گرفته شده است. گریف بخشی از ساز است که نوازنده با انگشت خود سیم را به آن چسبانده، طول سیم‌ها را کوتاه می‌کند و نت های مختلف را می‌نوازد. 

سیم‌ گیر:

سیم گیر از آبنوس، باکسوود و یا رزوود ساخته شده است. این قسمت  در فاصله اندکی از خرک تا آخر تنه ویولون کشیده می‌شود. سیم گیر با زهی که از جنس نایلون ساخته شده است، به دکمه‌ای که در پایین جدار تعبیه شده وصل می‌گردد. 

زه: 

سیم زه از رشته‌های بلند ساییده شده در ضخامت‌های بسیار دقیق و با میزان کشش‌های مختلفی ساخته می‌شوند.  

جهان بدون موسیقی شاید جایی بود کسالت آور، موسیقی قطعا پدیده‌ایست که زندگی را زیباتر کرده و گاهی اوقات مانند پناهگاهی برای فرار از روزمرگی و مشکلات است.

موسیقی کلاسیک را بسیاری سرآمد این هنر می‌دانند، زادگاه هنرمندانی که می‌توان آنها را نابغه خواند. آثار این هنرمندان نام آشنا به نوعی دنیا را تحت تاثیر خود قرار دادند و تحولی بپدند در دنیای رنگارنگ موسیقی. کنسرتوها یا قطعات موسیقی  زیبا و بسیار نام آشنایی در دنیای موسیقی وجود دارند، قطعاتی که نام‌های بزرگی در پشت ساخت‌شان قرار گرفته، اما اینکه کدامیک بهترینند شاید انتخاب سختی باشد. در این مقاله به معرفی بهترین کنسرتو‌های موسیقی پرداختیم. 

● کنسرتوی امپراطور اثر بتهوون 

آخرین اثر پیانوی بتهوون، قطعه‌ای مهیج، اصیل، چالش برانگیز و البته فراموش نشدنی است که در بین سالهای ۱۸۰۹ تا ۱۸۱۱ نوشته شد و یکی از پنج ساخته‌ی بتهوون با پیانو بود که متاسفانه خود او موفق به اجرای آن نشد. این قطعه اما بر خلاف اسمش هیچ ارتباطی با هیچ امپراطوری ندارد و در واقع بتهوون آن را برای رادولف، که حامی اصلی اش در آن زمان بود، ساخته است. این کنسرتو به طور غیر معمولی با کادِنزا (نوازندگی انفرادی) شروع می‌شود و با حرکتی آهسته و بهشت گونه ادامه می‌یابد و در انتها  پایانی بهاری را با خود دارد.

● کنسرتو کلارینت اثر موتزارت

شاید بتوان گفت هیچ آهنگسازی نتوانسته برای کلارینت قطعه‌ای به مانند کنسرتوی موتزارت بنویسد. موتزارت در هر مرحله بهترین ویژگی‌های این ساز را به نمایش می‌گذارد. این قطعه بی شک یکی از بزرگترین و باشکوه ترین قطعات تاریخ موسیقی است و از سه بخش تند و بانشاط (Allegro)، ملایم وآهسته (Adagio) و دوباره با نشاط (Rondo: Allegro) تشکیل شده است.

● کنسرتوی ویولون اثر برامس

کنسرتوی ویولونِ برامس در بین قطعات عاشقانه، واقعا یکی از بی نظیرترین هاست. این قطعه دامنه‌ی احساسی فوق العاده ای دارد که ویولون آن را به نحوی شایسته خلق کرده است.

برامس این کنسرتو را برای دوست صمیمی‌اش یوزف یواخیم  نوشت، که ویولونیستی بزرگ در دوران خود بود.

● کنسرتوی ارکسترا اثر بارتوک 

هیچ سولیستی در این کنسرتو وجود ندارد، اما همه‌ی سازها نقش مهمی را  در این قطعه ایفا می‌کنند و اثری بی‌نظیر، آمیخته به شکوه، احساسات و نبوغ را در پنج بخش ارائه می‌دهند. بارتوک و خانواده‌اش در ۱۹۴۰ از اروپای جنگ زده به ایالات متحده رفتند و مدت‌ها برای گذران زندگی با چالش‌های مختلف دست و پنجه نرم می‌کردند، بعدها بارتوک به ارکستر سمفونیک بوستون پیوست و با استقبالی بی نظیر رو به رو شد و در ۱۹۴۴ این قطعه را در این ارکستر به اجرا درآورد که از آن زمان تاکنون، یکی از محبوب ترین کنسرتو‌های موسیقی است.  

● کنسرتوهای براندنبورگ اثر باخ 

 کنسرتوی براندنبورگ باخ، مجموعه‌ای شامل شش قسمت است که هر شش  کنسرتو، لایق قرار گرفتن در بین بهترین‌های دنیا هستند. هر کدام از این قطعات برای سازهای مختلفی ساخته شده اند. به طور مثال، در سمفونی شماره ۵ ویولون، فلوت و هارپسیکورد سازهای اصلی هستند.

تاریخ ساخت این قطعات مشخص نیست، باخ نسخه خطی آنها را در ۱۷۲۱ منتشر ساخت اما ممکن است که این کنسرتو را چند سال قبل از آن نوشته باشد.

● کنسرتوی ویولون سل اثر الگار

صدای واضح و رنج گسترده‌ی ویولون سل، برای آهنگسازان بسیار الهام بخش بوده و الگار هم از این موضوع مستثنی نیست. در این کنسرتو، او از حداکثر قابلیت های ویولون سل بهره برده و با استفاده از زبان موسیقی بی نظیری که منحصر بفرد به خود اوست، لحظاتی از شکوه، اشتیاق و اضطراب را مجسم می‌سازد. این قطعه آخرین کار بزرگ الگار بود که در ۱۹۱۹ ساخته شد، اما در ابتدا تنها نمایشی پر سر و صدا بود و دهه‌ها طول کشید تا محبوبیت امروزش را بدست آورد، محبوبیتی که آن را مرهون ژاکلین دوپره و زحماتش برای بازسازی و تنظیم این قطعه است.

● کنسرتوی ترومپت اثر هایدن 

درخشان ترین ساز که توسط آفتابی‌ترین آهنگساز به کار گرفته شده! چه چیزی را می‌توان درباره‌ی کنسرتوی ترومپت هایدن دوست نداشت؟ این قطعه زیبا را هایدن در ۱۷۹۶ برای دوستش آنتون ویندیگر که استاد و سازنده‌ی ترومپت بود ساخت. این کنسرتوی سه بخشی، نشاط و ذوق بی نظیری را با مخاطبان خود به اشتراک گذاشته و نهایت توانایی موسیقیایی ترومپت را نمایش می‌دهد.

● کنسرتوی چهار فصل اثر ویوالدی

همه‌ی ما چهار فصل ویوالدی را بارها شنیدیم و همین شاید دلیلی باشد برای اینکه ندانیم چه قطعه‌ی بی نظیری است. در این قطعه در واقع چهار کنسرتو یکی شده و هر بخش به یک فصل سال اختصاص می‌یابد. هر یک از بخش‌ها با تصویرسازی شاعرانه‌ای که موسیقی مجسم می‌سازد، همراه است، از آواز پرندگان بهاری تا طوفان تابستانه و لغزش اسکیت بازها در میانه‌ی زمستان. این قطعه در سال ۱۷۲۵ در آمستردام منتشر شد، هر چند ویوالدی آن را ۸ یا ۹ سال قبل از آن ساخته بود.

کنسرتوی چهارفصل جدالی بین هارمونی و نبوغ و در نهایت ترکیبی بی نظیر از هر دوی آنهاست.

● کنسرتوی شماره ۲ پیانو اثر راخمانینوف

کنسرتوی شماره ۲ پیانو اثر سرگئی راخمانینوف روسی را می‌توان یکی از بهترین قطعات موسیقی طول تاریخ دانست. کنسرتویی که از اولین تا آخرین نت آن، شاهکاری بی نظیر است.  ترکیبی فوق العاده از تکنوازی و همنوازی ، طوفانی از احساسات که به طرزی الهام بخش با موسیقی تنیده شده و قلب شنونده را با خود همراه می‌سازد.

راخمانینوف، پس از سالها شکست موسیقیایی به خصوص در سمفونی شماره یک خود،  در سال 1901 موفق به نوشتن نسخه اولیه این قطعه‌ی بی نظیر شد و دنیای موسیقی را تحت تاثیر خود قرار داد.

● کنسرتوی ویولون اثر سیبلیوس

لیست ما کامل نخواهد بود مگر با ژان سبیلیوس، آهنگساز مطرحی که آرزو داشت ویولونیستی حرفه‌ای شود اما می‌توان گفت که خیلی موفق نبوده! البته  بعضی با کمی غرض اینگونه از او یاد می‌کنند، اما سیبلیوس انتقام این حرف را با کنسرتوی ویولونی که در سال ۱۹۰۴ نوشت، از منتقدان خود گرفت! دونالد تووی، منتقد موسیقی این قطعه را پولونایزی (نوعی رقص لهستانی) برای خرس‌های قطبی توصیف کرد و گفت که این قطعه به مانند یخ‌های فنلاند، زادگاه سیبلیوس برق می‌زند.

این کنسرتو از سه بخش تشکیل شده : نشاط انگیز ملایم (Allegro moderato)، ملایم (Adagio) و تند و نشاط انگیز (Allegro).  این اثر منحصر بفرد برای تکنوازها چالشی همه جانبه است و همین آن را به یکی از بهترین‌های دنیا تبدیل کرده.